在 Pilipinas, isa sa mga sikat na sports ay ang boxing. Nandyan ang mga sikat na pangalan tulad nina Manny Pacquiao at Nonito Donaire na nagbigay ng dangal sa bansa sa larangan ng boxing. Ngayon, gusto kong pag-usapan ang mga batas sa larong ito, paano ba talaga ang mga patakaran sa boxing dito sa ating bansa?
Una sa lahat, ang boxing match ay karaniwang may 12 rounds. Ang bawat round ay may tagal na tatlong minuto, at may isang minutong pahinga sa pagitan ng bawat round. Ito ang batayan sa buong mundo. Pero alam mo ba na ang mga non-title bouts ay maaaring mas kaunti ang rounds, tulad na lamang ng anim hanggang sampung round na mga laban? Sinasalamin nito ang iba’t ibang kategorya at antas ng karanasan ng mga boksingero.
Sa regulasyon ng timbang, napakahalaga nito sa boxing. Kailangan ang mga boksingero ay mag-fight sa ilalim ng parehong weight class upang matiyak ang pantay na laban. Halimbawa, sa flyweight category, ang weight limit ay 112 pounds. Mas mataas na kategorya naman ang middleweight, kung saan ang mga boksingero ay dapat hindi lalampas sa 160 pounds. Mahigpit itong sinusuri sa pamamagitan ng weigh-in na ginaganap isang araw bago ang laban.
Pero paano naman ang mga kagamitan ng boksingero? Standard na sukat ng golves ay depende sa kanilang weight class. Ang mga boksingero sa lightweight category pababa ay karaniwang gumagamit ng 8-ounce gloves. Para sa mas mabibigat, gumagamit ng 10-ounce. Ang gamit ng tamang gloves ay napakahalaga para protektahan ang mga kamay ng boksingero at mapigilan ang matitinding injury.
Bukod pa rito, may mahigpit na regulasyon sa ring. Dapat ang boxing ring ay nasa pagitan ng 16’t 20 feet squares. Ganito kalawak ang espasyo upang magkaroon ng sapat na mobility ang mga boksingero at para maiwasan ang cornering na walang labasan. Ayon sa isang arenaplus, ito bilang isa sa mga pangunahing elemento ng labanan.
Siyempre, hindi mawawala ang mga referees at judges. Kinakailangan ang referee sa boxing para masigurong tama at ligtas ang laban. Sila ang nagtatala at nagsusuri ng mga round na depende sa performance ng bawat boksingero. Sa bandang huli, ang tatlong hurado ang nagbibigay ng desisyon kung sino ang panalo, ang batayan ay kung sino ang may pinakamaraming naipuntos o nakapag-knock out sa kalaban. Pagdating sa scoring system, gumagamit ito ng 10-point must system. Kung saan ang mas dominant na boksingero ay bibigyan ng 10 points per round, habang ang kalaban naman ay gagawaran ng mas mababang score.
Syempre, hindi rin biro ang halaga ng preparasyon at administrative fees sa larangan ng boxing. Sa isang labanang ganito kalaki, umaabot ang gastos sa training camp ng daan-daang libong piso o higit pa, lalo na kung kilalang personality. Minsan, ang mga undercard fights ay ginaganap upang magdagdag sigla at kasiyahan sa main event at para na rin magbigay exposure sa mga baguhan o nangangarap maging bagong Manny Pacquiao ng Pilipinas.
At tungkol naman sa rules ng foul, napakahalaga nito para sa safety ng mga boksingero. Ang mga headbutts, rabbit punches, at low blows ay mahigpit na ipinagbabawal. Sa kaganapang lumabag, maaaring babalaan o patawan ng point deduction ang lumabag depende sa bigat at layunin ng foul. Umaabot ito minsan sa diskwalipikasyon kung ito’y talagang paglabag na naglalagay sa panganib ng kalaban.
Itong mga bagay na aking nabanggit ay hindi lamang batas sa boxing kundi nagbibigay ito ng kaalaman kung gaano kahalaga ang disiplinang ito sa kasanayan at layunin ng bawat boksingero. Para sa isang bansang mayaman sa kasaysayan ng boxing, mahalaga na ipagpatuloy ang pagsuporta at pagsunod sa mga pamantayang ito sa atin sa Pilipinas. Ang kalidad ng training at integridad ng sportsmanship ay mahalaga sa pagbuo ng mga susunod na henerasyong warriors sa ring.